توسعه بطری های شراب قرمز

بطری‌های انگور با شکل‌ها و رنگ‌های مختلف نه تنها حاوی شراب خوشمزه هستند، بلکه اطلاعات زیادی در مورد شراب به ما نشان می‌دهند. این مقاله از منشا شراب قرمز شروع می‌شود و توسعه کل بطری شراب قرمز را به اشتراک می‌گذارد.

قبل از بحث در مورد توسعه بطری های شراب قرمز، اجازه دهید به طور خلاصه به تاریخچه توسعه نه هزار ساله شراب قرمز بپردازیم. شرابی که در حدود 5400 سال قبل از میلاد در ایران کشف شد، یکی از اولین شراب های دم کرده در جهان به حساب می آمد، اما کشف شد. شراب در خرابه های جیاهو در هنان این رکورد را بازنویسی کرده است.بر اساس یافته های کنونی، تاریخ دم کردن چین بیش از 1000 سال زودتر از کشورهای خارجی است.به عبارت دیگر، سایت جیاهو، یک مکان مهم در اوایل عصر نوسنگی در چین، همچنین یک کارگاه شراب سازی اولیه در جهان است.پس از تجزیه و تحلیل شیمیایی رسوب دیواره داخلی سفال کشف شده در سایت جیاهو، مشخص شد که مردم در آن زمان شراب، عسل و شراب برنج تخمیر شده درست می‌کردند و همچنین آنها را در گلدان‌های سفالی ذخیره می‌کردند. گرجستان، ارمنستان، ایران و سایر کشورها، دسته ای از تجهیزات بزرگ دم کردن سفال مربوط به 4000 سال قبل از میلاد یافت شد.در آن زمان مردم از این وسایل مدفون برای دم کردن شراب استفاده می کردند.تا به امروز، گرجستان هنوز از ظروف در زمین برای دم کردن شراب استفاده می کند که به طور کلی KVEVRI نامیده می شود. بر روی پلاک Pilos یونان باستان از 1500 تا 1200 قبل از میلاد، اطلاعات زیادی در مورد انگور و شراب اغلب با حروف خطی کلاس B ثبت شده است. (یونان باستان).

121 قبل از میلاد، سال اپیمیان نامیده می شود که به بهترین سال شراب در عصر طلایی روم باستان اشاره دارد.گفته می شود که این شراب را پس از 100 سال هنوز می توان نوشید. در سال 77، پلینی بزرگ، نویسنده دایره المعارف در روم باستان، عبارات معروف "Vino Veritas" و "In Wine There is Truth" را در کتاب خود "Natural History" نوشت. ".

در طول قرن 15-16، شراب معمولاً در ظرف های چینی بطری می شد و سپس دوباره تخمیر می شد تا حباب تولید شود.این سبک کرمانت نمونه اولیه شراب گازدار فرانسوی و سیب انگلیسی است. در پایان قرن شانزدهم، به منظور جلوگیری از خراب شدن شراب در طول حمل و نقل طولانی، مردم عموماً عمر آن را با افزودن الکل (روش تقویتی) افزایش دادند.از آن زمان، شراب های غنی شده معروفی مانند پورت، شری، مادیرا و مارسالا به این روش ساخته شده اند. در قرن هفدهم، به منظور حفظ بهتر پورتر، پرتغالی ها اولین کشوری بودند که شراب بطری شیشه ای را با الهام از این دو رایج کردند. کوزه شراب گوش در اسناد تاریخی ثبت شده است.متأسفانه بطری شیشه ای در آن زمان فقط می توانست به صورت عمودی قرار گیرد، بنابراین درب چوبی به دلیل خشک شدن به راحتی ترک می خورد و در نتیجه اثر آب بندی خود را از دست می داد.

در بوردو، سال 1949 سال بسیار خوبی بود که به آن Vintage of Century نیز می گفتند. در سال 1964، اولین شراب کیسه ای در جهان متولد شد. اولین نمایشگاه شراب در جهان در سال 1967 در ورونا برگزار شد. ، ایتالیادر همان سال، اولین ماشین برداشت مکانیزه جهان به طور رسمی در نیویورک تجاری شد. در سال 1978، رابرت پارکر، معتبرترین منتقد شراب در جهان، رسماً مجله The Wine Advocate را تأسیس کرد و سیستم صد علامت او نیز به یک مرجع مهم تبدیل شد. برای مصرف کنندگان برای خرید شراب.از آن زمان، سال 1982 نقطه عطفی برای دستاوردهای درخشان پارکر بوده است.

در سال 2000، فرانسه بزرگترین تولید کننده شراب در جهان شد، پس از آن ایتالیا. در سال 2010، Cabernet Sauvignon به گسترده ترین نوع انگور در جهان تبدیل شد. در سال 2013، چین بزرگترین مصرف کننده شراب قرمز خشک در جهان شد.

پس از معرفی توسعه شراب قرمز، اجازه دهید در مورد توسعه بطری های شراب قرمز صحبت کنیم. سلف بطری شیشه ای دیگ سفالی یا ظرف سنگی است.تصور اینکه مردم باستان چگونه لیوان های شراب را با دیگ های سفالی دست و پا چلفتی می ریختند سخت است.

در واقع شیشه در اوایل دوران روم کشف و مورد استفاده قرار گرفت، اما ظروف شیشه ای در آن زمان بسیار گرانبها و کمیاب بودند که جعل آن بسیار دشوار و شکننده بود.در آن زمان، اشراف با دقت شیشه های سخت را به عنوان درجه عالی در نظر می گرفتند و حتی گاهی آن را در طلا می پیچیدند.معلوم می شود آنچه غرب بازی می کند نه طلای منبت کاری شده با یشم، بلکه طلای منبت کاری شده با "شیشه" است!اگر از ظروف شیشه ای برای حاوی شراب استفاده کنیم، به اندازه بطری های ساخته شده از الماس باورنکردنی است.

شراب کشف شده در ایران در حدود 5400 سال قبل از میلاد به عنوان یکی از قدیمی ترین شراب های دم کرده در جهان به حساب می آمد، اما کشف شراب در خرابه های جیاهو در هنان این رکورد را بازنویسی کرد.بر اساس یافته های کنونی، تاریخ دم کردن چین بیش از 1000 سال زودتر از کشورهای خارجی است.به عبارت دیگر، سایت جیاهو، یک مکان مهم در اوایل عصر نوسنگی در چین، همچنین یک کارگاه شراب سازی اولیه در جهان است.پس از تجزیه و تحلیل شیمیایی رسوب دیواره داخلی سفال های کشف شده در سایت جیاهو، مشخص شد که مردم در آن زمان از برنج، شراب، عسل و شراب تخمیر شده تهیه می کردند و آنها را در گلدان های سفالی نیز ذخیره می کردند. قرن هفدهم، زمانی که زغال سنگ کشف شد.راندمان حرارتی زغال سنگ از کاه و کاه برنج بالاتر است و دمای شعله به راحتی می تواند به بیش از 1000 درجه سانتیگراد برسد، بنابراین هزینه فرآیند آهنگری شیشه کمتر و کمتر می شود.اما بطری های شیشه ای هنوز هم اشیای نادری هستند که فقط در همان ابتدا توسط طبقه بالا دیده می شوند.(من واقعاً می خواهم چندین بطری شراب را در قرن هفدهم حمل کنم تا با مقداری جوش طلا عوض کنم!) در آن زمان شراب به صورت فله فروخته می شد.افرادی که شرایط اقتصادی خوبی دارند ممکن است یک بطری شیشه ای اجدادی داشته باشند.هر بار که می خواستند بنوشند، بطری خالی را برداشتند و به خیابان رفتند تا 20 سنت شراب بیاورند!

اولین بطری های شیشه ای با دمیدن دستی ساخته شده اند، بنابراین بطری با مهارت فنی و ظرفیت حیاتی هر بطری ساز، از نظر شکل و ظرفیت تصادفی بسیار خوبی خواهد داشت.دقیقاً به این دلیل است که اندازه بطری ها را نمی توان یکسان کرد.برای مدت طولانی، شراب در بطری فروخته نمی شد، که منجر به معاملات ناعادلانه می شد. در گذشته، هنگام دمیدن بطری، ما به دو همکاری نیاز داشتیم.فردی یک سر لوله طولانی مقاوم در برابر دمای بالا را در محلول شیشه داغ فرو می برد و محلول را در قالب می دمد.یک دستیار سوئیچ قالب را در طرف دیگر کنترل می کند.محصولات نیمه تمام که به این شکل از قالب بیرون می آیند هنوز نیاز به پایه دارند یا به دو نفر برای همکاری نیاز دارند.یک نفر از یک میله فلزی مقاوم در برابر حرارت برای نگه داشتن ته محصولات نیمه تمام استفاده می کند و فرد دیگر بدنه بطری را می چرخاند در حالی که باعث می شود ته بطری یک پایه یکنواخت و اندازه مناسب تولید کند.شکل اصلی بطری کم و مستعد است که نتیجه نیروی گریز از مرکز در هنگام دمیدن و چرخاندن بطری است.

از قرن هفدهم، شکل بطری در 200 سال بعد بسیار تغییر کرده است.شکل بطری از پیاز کوتاه به ستونی برازنده تغییر کرده است.به طور خلاصه، یکی از دلایل این است که تولید شراب به تدریج افزایش یافته است و شراب را می توان در بطری ها نگهداری کرد.در طول ذخیره سازی، مشخص شد که آن پیازچه های مسطح منطقه بزرگی را اشغال می کنند و برای نگهداری مناسب نیستند و شکل آنها باید بیشتر بهبود یابد.دوم، مردم به تدریج دریافتند که شراب ذخیره شده در بطری بهتر از شرابی است که تازه دم کرده است، که شکل جنینی نظریه مدرن "رسیدن شراب" است.نگهداری در بطری به یک روند تبدیل شده است، بنابراین شکل بطری باید برای قرار دادن راحت و صرفه جویی در فضا استفاده شود.

در عصر دمیدن بطری شیشه ای، حجم به طور عمده به ظرفیت حیاتی دمنده بطری بستگی دارد.قبل از دهه 1970، حجم بطری های شراب از 650 میلی لیتر تا 850 میلی لیتر متغیر بود.بطری های بورگوندی و شامپاین معمولاً بزرگ هستند، در حالی که بطری های شراب و سایر بطری های شراب غنی شده معمولاً کوچک هستند.تا دهه 1970 بود که اتحادیه اروپا حجم بطری های شراب را یکسان کرد، که همه آنها با 750 میلی لیتر جایگزین شدند. در تاریخ، حجم بطری های شراب استاندارد یکنواخت نبود.تا دهه 1970، جامعه اروپا به منظور ارتقای استانداردسازی، اندازه بطری های شراب استاندارد را 750 میلی لیتر تعیین می کرد.در حال حاضر بطری های استاندارد 750 میلی لیتری به طور کلی در دنیا پذیرفته شده است.قبل از آن، بطری های بورگوندی و شامپاین کمی بزرگتر از بطری های بوردو بود، در حالی که بطری های شری معمولا کوچکتر از بطری های بوردو بود.در حال حاضر، بطری استاندارد برخی از کشورها 500 میلی لیتر است.به عنوان مثال، شراب شیرین توکای مجارستان در بطری های 500 میلی لیتری پر می شود.علاوه بر بطری های استاندارد، بطری های کوچکتر یا بزرگتر از بطری های استاندارد نیز وجود دارد.

اگرچه بطری های استاندارد معمولی 750 میلی لیتری هستند، اما تفاوت هایی در توصیف و اندازه بطری های با ظرفیت های دیگر بین بوردو و شامپاین وجود دارد.

اگرچه حجم بطری های شراب یکسان است، اما شکل بدن آنها متفاوت است، که اغلب نشان دهنده سنت هر منطقه است.شکل بطری چندین شکل رایج در شکل نشان داده شده است.بنابراین، اطلاعات داده شده توسط نوع بطری را نادیده نگیرید، که اغلب اشاره ای به منشا شراب است.به عنوان مثال، در کشورهای دنیای جدید، شراب های ساخته شده از Pinot Noir و Chardonnay اغلب در بطری های بورگوندی مانند اصل قرار می گیرند.به همین ترتیب، بیشتر شراب های قرمز خشک کابرنه سوویگنون و مرلو در جهان در بطری های بوردو بسته بندی می شوند.

شکل بطری گاهی اوقات نشانه ای از سبک است: قرمز خشک ریوجا ممکن است با تمپرانیلو یا کوهنا دم شود.اگر تعداد Tempranillo بیشتری در بطری وجود داشته باشد، سازندگان تمایل دارند از اشکال بطری مشابه Bordeaux برای تفسیر ویژگی های قوی و قدرتمند آن استفاده کنند.اگر تعداد ژربراها بیشتر باشد، ترجیح می دهند از اشکال بطری بورگوندی برای بیان ویژگی های ملایم و نرم آن استفاده کنند.

با دیدن اینجا، به عنوان سفیدپوستانی که در اصل به شراب علاقه داشتند، باید بارها بیهوش شده باشند.زیرا بو و طعم شراب برای حس بویایی و چشایی نیازمند الزامات خاصی است که برای مبتدی نیاز به زمان طولانی یادگیری و استعداد دارد.اما نگران نباشید، ما در مورد "حالت" بوییدن عطر و تشخیص شراب صحبت نمی کنیم.امروز، ما یک تازه‌کار شراب سطح ابتدایی را ارائه می‌کنیم که باید کالاهای خشک سریع را دریافت کند!یعنی تشخیص شراب از شکل بطری!توجه: بطری های شراب علاوه بر نقش ذخیره سازی و شراب، تأثیر خاصی بر کیفیت شراب نیز دارند.انواع زیر محبوب ترین بطری های شراب هستند:

1. بطری بوردو

شانه های صاف بطری بوردو.بطری های رنگ های مختلف حاوی انواع مختلفی از شراب هستند.بطری های بوردو دارای کناره های ساده، شانه های پهن و سه رنگ هستند: سبز تیره، سبز روشن و بی رنگ: قرمز خشک در بطری های سبز تیره، سفید خشک در بطری های سبز روشن و سفید شیرین در بطری های سفید. این نوع بطری شراب نیز می باشد. اغلب توسط بازرگانان شراب در کشورهای دنیای جدید برای نگهداری از شراب های ترکیبی بوردو استفاده می شود و شراب های ایتالیایی مانند چیانتی نیز معمولاً برای نگهداری بطری های بوردو استفاده می شود.

شکل رایج بطری بطری بوردو، با شانه پهن و بدنه استوانه ای، ریختن رسوب را دشوار می کند. دو شراب با حجم تولید و فروش بالا در جهان، کابرنه سوویگنون و مرلو، همگی از بطری های بوردو استفاده می کنند.در ایتالیا، بطری نیز به طور گسترده استفاده می شود، مانند شراب کیانتی معاصر.

از آنجایی که این نوع بطری شراب رایج است و بطری کردن، ذخیره و حمل و نقل آن آسان است، به طور گسترده ای مورد علاقه کارخانه های شراب سازی است.

2. بطری شرابی

بطری بورگوندی محبوب ترین و پر استفاده ترین بطری شراب در کنار بطری بوردو است.بطری بورگوندی را بطری شانه کج نیز می گویند.خط شانه آن صاف، بدنه بطری گرد و بدنه بطری ضخیم و جامد است.بطری بورگوندی عمدتاً برای نگهداری پینو نوآر یا شراب قرمز مشابه پینو نوآر و همچنین شراب سفید شاردونی استفاده می شود.شایان ذکر است که این نوع بطری شانه ای مورب که در دره رون فرانسه رایج است نیز شکلی شبیه به بطری بورگوندی دارد، اما بدنه بطری کمی بلندتر، گردن باریک تر و معمولاً بطری آن برجسته است. شانه و فرم بدن صاف انسان را به یاد آقایان مسن اروپایی می اندازد.بدنه بطری دارای حس قوی جریان، شانه ای باریک، بدنه ای گرد و پهن و شیاری در پایین است.شراب‌هایی که معمولاً در بطری‌های بورگوندی وجود دارند، شراب‌های Chardonnay و Pinot Noir از کشورهای دنیای جدید هستند.برخی از شراب های پر بدن مانند Barolo در ایتالیا نیز از بطری های بورگوندی استفاده می کنند.

3. بطری آلزاس

لاغر و باریک، مانند یک بلوند فرانسوی با اندام خوب.بطری در این شکل دارای دو رنگ است.بدنه سبز رنگ بطری آلزاس نام دارد و بدنه قهوه ای آن بطری راین است و هیچ شیاری در پایین آن وجود ندارد!شراب موجود در این نوع بطری شراب نسبتاً متنوع است، از خشک تا نیمه خشک تا شیرین که فقط با برچسب شراب قابل تشخیص است.

4.بطری شامپاین

بدن پهن با شانه های شیبدار شبیه بطری های بورگوندی است، اما بزرگتر است، مانند یک محافظ تنومند.ته بطری معمولاً دارای فرورفتگی عمیق است که برای مقاومت در برابر فشار عظیم ایجاد شده توسط فرآیند کربن سازی در بطری شامپاین است.شراب گازدار اصلی در این بطری بسته بندی شده است، زیرا این طرح می تواند فشار بالا در شراب گازدار را تحمل کند.

بیشتر بطری های شراب مدرن رنگ های تیره تری دارند، زیرا محیط تاریک از تأثیر نور بر کیفیت شراب جلوگیری می کند.اما آیا می‌دانید دلیل اینکه بطری شیشه‌ای در ابتدا رنگ می‌گرفت، صرفاً نتیجه‌ی درماندگی آن بود که مردم نمی‌توانستند ناخالصی‌های شیشه را استخراج کنند.اما نمونه هایی از بطری های شفاف نیز وجود دارد، مانند بیشتر صورتی روشن، به طوری که می توانید قبل از باز کردن بطری، او را ببینید.اکنون شرابی که نیازی به نگهداری ندارد معمولاً در بطری های بی رنگ نگهداری می شود، در حالی که از بطری های رنگی می توان برای نگهداری شراب کهنه استفاده کرد.

به دلیل دمای شیشه های آهنگری در مناطق مختلف، بطری ها در بیشتر مناطق رنگ های متفاوتی را نشان می دهند.بطری های قهوه ای را می توان در مناطق خاصی مانند ایتالیا و راینلند در آلمان یافت.در گذشته رنگ بطری راینلند آلمان و موزل بسیار متفاوت بود.راینلند به رنگ قهوه ای و موزل تمایل به سبز داشت.اما اکنون بیشتر و بیشتر بازرگانان شراب آلمانی از بطری های سبز برای بسته بندی شراب خود استفاده می کنند، زیرا سبز زیباتر است؟شاید اینطور باشد!در سال های اخیر رنگ دیگری هم زده شده است، یعنی «رنگ برگ مرده».این رنگ بین زرد و سبز است.این اولین بار در بسته بندی شراب سفید بورگوندی شاردونی ظاهر شد.با گردش Chardonnay در سراسر جهان، کارخانه های تقطیر در مناطق دیگر نیز از این رنگ برگ مرده برای بسته بندی شراب خود استفاده می کنند.

امیدوارم این مقاله بتواند به شما در درک بهتر تاریخچه شراب قرمز و توسعه بطری های شراب قرمز کمک کند